Gisteren voor mijn verjaardagsfeestjes twee mooie tomatensalsa’s gemaakt die ik even vast moet leggen. Omdat ze gewoon te lekker waren om te vergeten.
Het begon eigenlijk met en kilootje prachtige ‘smaaktomaatjes’. Van die mooie rooie, die je qua geur en kleur al vergezichten geven van ‘lekkerder kan niet’. Eigenlijk wilde ik daarmee gewoon één grote bak salsa maken. Altijd fijn met wat simpele tortillachips erbij, of nog beter, lekker brood eronder.
Maar goed, toen ik de hele kilo tomaten van pitten had ontdaan en in piepkleine blokjes had gesneden, kreeg ik het idee dat een beetje variatie ook geen kwaad kan. Daarom eerst maar eens de tomatenblokjes verdeeld over twee kommen. De eerste kom kreeg een pittig ‘traditioneel’ accent: een handvol fijngesnipperde rode ui, een lepeltje gehakte knoflook, een fijngesneden rode peper (gisteren waren de verse rode pepers helaas uitverkocht, dus mijn alternatief was een flinke kneep ‘verse’ rodepeperpasta uit zo’n tube van de Appie, altijd handig), een bosuitje in dunne ringetjes, het sap van een halve citroen, een scheut goede olijfolie, een handvol verse gehakte koriander en wat peper en zeezout naar smaak. Uurtje of wat laten trekken (niet in de koelkast!) en klaar.
Omdat ik ook nog anderhalf ons Hollandse garnalen in de koelkast had liggen, kreeg de tweede helft een wat zachter karakter. Oké, wel wat gesnipperde rode uitjes erbij, citroensap en olijfolie, flink wat vers gemalen peper en een beetje zout. Oppassen, want die garnalen geven zelf al een aardig zout accent. De finishing touch zat in een flinke hand vol gehakte platte peterselie. Gewoon weer zo’n voorbeeld van lekkermakkelijklekker
Beide bakken waren in no time leeg, dus volgens mij vielen ze wel in de smaak.
Recente reacties